میانمار ، که قبلاً به برمه معروف بود ، ده ها سال تحت حکومت نظامی زندگی کرد. دموکراسی آغاز شد و مردم راضی بودند. غیرنظامیان به حفظ دموکراسی رأی دادند ، اما ارتش مخالف بود. کودتای خشونت آمیز میانمار را در یک ناآرامی مداوم قرار داده است و کنترل بیش از حد ارتش با هدف سانسور مردم میانمار با جلوگیری از دسترسی به اینترنت است. NetBlocks گزارش داد که دسترسی به اینترنت طی 48 روز فیلتر و جمع شده است.
در اینجا چه اتفاقی به زبان ساده افتاد؟
انتخابات قانونی میانمار نشان داد که اتحادیه ملی دموکراسی ، به ریاست آنگ سان سوچی ، برای مدیریت میانمار است. آنگ سان سوچی سابقه چهره های قطبی دارد. او برای تحقق دموکراسی در میانمار برای ده ها سال در امان بوده است ، که 15 سال از آن در حبس خانگی گذشته است. تلاش های او برای دموکراسی جایزه صلح نوبل را در سال 1991 به دست آورد ، تلاش های او در بسیاری از کشورهای اطراف قانونی است و رژیم مبتنی بر ارتش به عنوان یک کمدی خشن شناخته شده است.
نیروهای میانمار از مخالفان حمایت کردند. در پاسخ به پیروزی قاطع دموکراسی ، ستیزه جویان به اشتباه استدلال کردند که تقلب در رای دهندگان مسئول نتیجه انتخابات است. هنگامی که کمیسیون این ادعاها را بررسی کرد ، هیچ مدرکی در این زمینه یافت نشد.
کودتایی که از نتایج قانونی انتخابات رضایت نداشته باشد ، مجلس میانمار را فرا گرفت. بیشتر اعضای اصلی لیگ ملی دموکراسی بازداشت یا در حصر خانگی بوده اند. مین اونگ هلاینگ ، رهبر ارتش میانمار ، خود را مرکز قدرت در میانمار اعلام کرد.
اکنون که ارتش خود را به عنوان دولت واقعی میانمار تثبیت کرده است ، اولین اقدام آنها سو abuse استفاده از قدرت خود در اعلامیه بود. شرایط اضطراری به مدت یک سال. این بدان معناست که برای یک سال ، مردم میانمار و بورمز اساساً تحت حکومت نظامی زندگی می کنند.
ارتش ادعا می کند که برای نمایندگی مردم و برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه دیگری در سال آینده ، دموکراسی مشروعیت بیشتری را تشکیل خواهد داد. . شهروندان ایالت این اعتقاد را ندارند و نسبت به ارتش کاملاً بی اعتماد هستند.
ارتش میانمار سابقه اقدام نسل کشی گسترده دارد ، در حدود سه چهارم جمعیت روهینگیا مهاجرت کرده و هزاران نفر را به قتل رسانده است. روهینگی ها اقلیت مسلمان در میانمار هستند. بسیاری به بنگلادش ، کشوری سکولار که بیشتر مسلمانان در آن هستند ، فرار کرده اند. روهینگیا احساس آسیب پذیری کمتری کرد زیرا این کشور اعتقادات آنها را بهتر پذیرفت.
لازم به یادآوری است که اکثر آیین های میانمار بودایی هستند. این بدان معنی است که طبق اعتقاد آنها ، یکی از این پنج قلمرو ممنوع است برای کشتن یا آسیب رساندن به موجودات زنده. اکثر کشورها دموکراسی را ترجیح می دهند زیرا صلح جو هستند و در گذشته راهبان با صلح و صفا اعتراض و مخالفت با ارتش داشتند. حکومت نظامی برخلاف عقاید اکثریت قریب به اتفاق مردم میانمار است.
مردم خواهان صلح در دموکراسی هستند ، اما ثابت قدم بودن آنها حاکی از تمایل به خطر انداختن خود برای رسیدن به صلح است.
خشونت توسط ارتش در معرض تهدید
اضطراری که خود به خود از جانب ارتش تحمیل شد ، قدرت فوق العاده ای به آنها داد. شرایط اضطراری برای جلوگیری از اعتراضات و تجمع های گسترده ترتیب داده شد ، اما دقیقاً عکس این اتفاق افتاد. ده ها هزار شهروند به یانگون ، بزرگترین شهر میانمار ، هجوم می آورند. آنها با ماشین جلوی ترافیک را گرفتند. کارگران اعتصاب اعلام کردند. مردم خواهان آزادی برندگان واقعی انتخابات هستند و علناً با رژیم نظامی مخالف هستند.
در ابتدا ، این اعتراضات بدون خشونت بود. در شب سوم ، ارتش قدرت آتش آورد. صدای شلیک گلوله پس از منع رفت و آمد شنیده شد. حداقل یک زن از ناحیه سر مورد اصابت گلوله قرار گرفت و درگذشت. پس از هفته ها سرکوب شدید ، 512 معترض کشته شدند. ارتش هیچ کنترلی بر جمعیت ندارد و در حال کار بر روی روش های جدید برای جلوگیری از انتشار اطلاعات و اخبار در خارج از میانمار است.
برخورد با محافظت از حریم خصوصی اینترنت در میانمار
اینترنت در میانمار تاریک شده است. ارتش هیچ دلیلی در مورد قطع کشور و جهان خارج و ارتباط آنها با یکدیگر ارائه نکرده است ، اما این پیشرفت ها با برنامه های ارتش برای وضع قوانین امنیت سایبری مطابقت دارد که می تواند افرادی را که متهم می کنند بازداشت و تحت پیگرد قانونی قرار دهد. قوانین کودتا. بازیگران و سرگرمی های برجسته ای که به صورت آنلاین مخالفت خود را اعلام کرده اند به جرم تحریک اعتراض بازداشت شده اند.
به نظر می رسد حدس زده می شود كه اینترنت در حال ایجاد فایروال عظیمی است كه از دسترسی مجدد رایگان شهروندان میانماری به اینترنت باز جلوگیری می كند. این سانسور اندازه گیری کنترل برای جلوگیری از بازیابی مجدد مردم به دموکراسی است ، زیرا ارتش به آنها دسترسی کامل به فعالیتهای کاملاً محدود اینترنت را می دهد.
حریم خصوصی شبکه بیش از هر زمان دیگری مهم است
مردم میانمار حق دارند در برابر رژیم ایستادگی کنند. ارتش بر تجارت نظارت نمی کند ، گفتار را محدود نمی کند ، یا دسترسی به اخبار در این کشور را گزارش نمی کند و آن را منع نمی کند. Stealth VPN به افراد داخل و خارج از میانمار اجازه می دهد تا به اینترنت ایمن و نامحدود دسترسی داشته باشند. مشخص شده است که TorGuard VPN حداقل برای کاربران میانمار که به اندازه کافی خوش شانس هستند یک نقطه دسترسی به اینترنت پیدا می کنند ، کار می کند.
.